جور فرهاد و شیرین جور مینا* و لچکیم*
منه شوگار دلم تو مه نازمونی
به که آوازمونی کوگ تاراز مونی
توکه خندی چه قشنگی ایبوه دنیا چه خیفی ستینم
بده دستاتو وه دستام عزیزم تا سی تو بمیرم
مو که وا دیدن تو باد بهارم مو عاشق یاروم
تو که تا بینی مونه ناز دریاری منه دل مونو داری
مو حواسم به تونه تو هواست به مونه
ایر یه دم نبینمت دل بهونه ات اه
تو خداربس منوی مو چه عبده للری
الکی نازه ای دلمونه ایبری
* مِینا:یک روسریِ بلند از پارچهٔ نازکِ حریر
* لَچَک نیز کلاه‌مانندی است که قسمت پشت آن در زیرِ مِینا قرار گرفته و با سوزنی به مینا متصل می‌گردد